Seria Deviantă. Aida

Cu tine în faţă, azi chiar pari un înger,
pup mâinile arse, evit ochii fulger
ating un minut trupul mut de femeie,
dar nu eşti, nu eşti. Eşti iad şi scânteie
mă prinzi de gât, eu cad tot la glezne
ce foame de pulpe, ce sete de bezne,
Aida, chiar eu ţi-am adus un cuţit
pentru show-ul final am venit…

Gest cumplit –

Aida, nu-mi spune te rog adevărul,
Adam şi-a dorit oricum şi el mărul,
Jupoaie-mă brusc, vreau să mor fericit,
Am cunoscut şi iadul şi tot l-am iubit.

Silvia Chicis

Leave a comment